myاولین چیزی که در این مسیر باید بفهمیم این است که یک دی‌اِن چیست. یک دی‌اِن، مولکولی است که دارای دو پیوند دوگانه ی کربن-کربن می‌باشد. معمولاً هنگامی که از پلیمرهای دی‌اِنی صحبت می‌کنیم، از پلیمرهای ساخته شده از مونومرهایی حرف می‌زنیم که دارای دو پیوند دوگانه ی کربن-کربن در موقعیت‌های ۱و۳ هستند؛ یعنی در موقعیت‌هایی که در شکل زیر نشان داده شده است.
مونومر نشان داده شده، بوتادی‌اِن است که برای تولید پلی‌بوتادی‌اِن، یک لاستیک مصنوعی، به کار می‌رود. پلیمرهای دی‌اِنی شبیه پلیمرهای وینیلی هستند، اما پلیمرهای وینیلی از مونومرهایی ساخته شده اند که فقط یک پیوند دوگانه ی کربن کربن دارند.
مونومرهای دی‌اِنی می‌توانند از بیش از یک راه به هم وصل شوند. یک بوتادی‌اِن، می‌تواند یکی از سه شکل مختلف واحدهای تکراری را در زنجیره ی پلیمر اختیار کند.
ایزوپرن، حتی از این هم پیچیده‌تر است، و پلی‌ایزوپرن می‌تواند ۴ نوع واحد تکراری مختلف داشته باشد.
از آنجایی که این پلیمرهای دی‌اِنی، در زنجیرهای اصلی خود پیوندهای دوگانه دارند، می‌توانند از طریق فرآیندی به نام ولکانیزاسیون، شبکه‌ای شوند. این عمل با حرارت‌دهی پلیمر همراه با گوگرد انجام می‌شود.
بدون شبکه‌ای شدن، پلیمرهای دی‌اِنی در هنگام حرارت دیدن، چسبناک و جاری می شوند، و اگر آنها را خیلی سرد کنیم، شکننده می شوند و می شکنند. اما وقتی شبکه‌ای می شوند، به الاستومرهایی جامد و کشسان، در یک بازه ی دمایی وسیع تبدیل می گردند.
حال، سؤال این است که پلیمرهای دی‌اِنی چگونه ساخته می‌شوند؟ پلی‌ایزوپرن توسط درختان تولید می‌شود. این پلیمر، در صمغ درختی به نام هِوِآ یافت می‌شود. اما سایر پلیمرهای دی‌اِنی مانند پلی‌بوتادی‌اِن و پلی‌کلروپرن، معمولاً از طریق پلیمریزاسیون زیگر- ناتا ساخته می‌شوند.
همین امروز می‌توانید درباره ی یک پلیمر دی‌اِنی مطالعه کنید: