برگزاری نمایشگاه گرافن در موزه علم منچستر

منچستر را می‌توان مهد گرافن دانست؛ جایی که این ماده به جهانیان معرفی شد. ماده‌ای تک لایه که هدایت بالایی داشته و در عین سبک بودن استحکام قابل توجهی دارد.
۱۲ سال از جدا کردن گرافن با نوار چسب و ۶ سال از دریافت جایزه توسط آندره گیم و کنستانتین نوفوسلوف می‌گذرد. اخیراً نمایشگاهی با حمایت شرکت هایدال در موزه علوم و صنعت شهر منچستر برگزار شده‌است که در آن تاریخچه تولید گرافن و گرافیت به بازدیدکنندگان عرضه می‌شود. هایدال یکی از شرکت‌های فعال در انگلستان است که روی تولید و تجاری‌سازی گرافن فعالیت می‌کند.
در حاشیه این نمایشگاه، لیمن سیساسی، محقق و شاعر انگلیسی، قطعه شعری در خصوص گرافن ارائه می‌کند. لیمن می‌گوید: « این ماده رسانایی بالایی دارد و می‌توان با آن تلویزیون‌های بسیار نازک تولید کرد، اما از نظر من اهمیت گرافن به دلیل امکان استفاده از آن در تصفیه آب است. این ماده قابلیت نمک‌زدایی بالایی دارد.»
لیمن می‌افزاید: «اگر گرافن بتواند آب را فیلتر کند، با این روش می‌توان جهانی را تغییر داد. نواحی کم آب می‌توانند به آب قابل شرب دسترسی پیدا کنند. من در شعرم که “the World Wakes” نام دارد، از مردم می‌خواهم که به فرصت‌هایی که می‌توان با گرافن ایجاد کرد، فکر کنند.»
در بخش دیگری از این نمایشگاه، از بازدیدکنندگان درخواست می‌شود تا ایده‌ها و طرح‌های لیمن را در خصوص تولید محصولات مختلف از گرافن مرور کنند. یک تصویربردار با تخصص مستندسازی نیز در این نمایشگاه حضور دارد.
در این نمایشگاه، یک برنامه دیگر نیز تدارک دیده شده‌است. یک گروه تحقیقاتی زبده که ماه‌ها در دانشگاه منچستر و در مؤسسه ملی گرافن کار کرده‌اند، یک فیلم ویدئویی از تجربیات خود تهیه کرده‌اند که برای بازدیدکنندگان عرضه می‌شود.
راندوم از برگزارکنندگان این نمایشگاه به بازدیدکنندگان می‌گوید: « از دهه ۴۰ میلادی ایده تولید چنین ماده‌ای وجود داشته است.»