my 
تا زمانی که پلیمرهای جدید را نداشتیم، غواصی اغلب به معنای نگه داشتن نفس برای مدت طولانی بود. ولی پلیمرها با استفاده از تجهیزات خیلی خوب غواصی امکان اینکه در زیر آب نفس بکشید را فراهم کردند. ماسک سمت چپ و لوله تنفس هر دو مقدار زیادی لاستیک سیلیکون دارند. همان لاستیک شفافی که می‌بینید. آنها همچنین دارای پلاستیکهایی مثل PVC و پلی اتیلن نیز می باشند.
این لباس‌های غواصی شامل لاستیک دیگری هستند که کلروپرن نامیده می‌شود. به علاوه آنها از اسپندکس نیز درست می‌شوند که یک نوع پلی یورتان است.
انسان‌ها به راستی برای شنا ساخته نشده‌اند. ولی ما می‌توانیم نداشتن پاهای پره دار را با استفاده‌از این باله‌های شنا که از پلی ایزوپرن تهیه شده‌اند، جبران کنیم.
اگر از قسمت‌های کم عمق آب عبور کرده باشید، می‌دانید که بعضی وقت‌ها در زیر آب صخره‌های تیزی وجود دارند که می‌توانند پا را زخم کنند. این دلیل وجود چنین کفش‌هایی است. آنها به خاطر داشتن تخت کفش لاستیکی درست شده از پلی ایزوپرن و آستری لاستیکی از کلروپرن، ضد آب هستند. پارچه کشی بیرونی نیز از جنس پلی یورتان است.
این صندل های ساحلی به نظر می‌رسند که از نخ کنف درست شده باشند، ولی این طور نیست. آنها در واقع از الیاف پلی پروپیلن درست شده‌اند. پلی پروپیلن وقتی که خیس می‌شود نمی‌پوسد، در صورتی که الیاف کنف می‌پوسند.
در روی آب چیزهایی مثل این جت اسکی را خواهی دید. بدنه ماشین‌هایی مثل این می‌تواند از یک پلیمر به نام پلی دی سیکلوپنتادین ساخته شود که با استفاده از واکنشی به نام پلیمریزاسیون حلقه گشای جانشینی متقابل تهیه می‌شود.
با استفاده‌از آن جت اسکی می‌توان اشخاص را روی اسکی آب یا تخته‌ی آب کشید. آنها از موادی مثل کولار یا پلی یورتان‌ها ساخته شده‌اند.