امين صادقي

نفوذ الکترون و حفره هم بصورت جفت و هم جدا، کند است. در نتیجه برای رسیدن به بازده‌ی بالاتر در سلولهای خورشیدی دو امر نیاز است: سطح تماس بزرگ میان ماده‌ی پذیرنده و دهنده در سلول، و مسیر عبور مناسب برای الکترون و حفره در پلیمر ‌پذیرنده و دهنده برای رسیدن به الکترودها. در سلولهای جدید، این دو امر با اعمال فشار و حرارت بدست آمده است.

محققان آدامس جدیدی ساخته‌اند که به راحتی از سطوح جدا می‌شود و در عین حفظ طعم آشنای نعناع و استحکام، بسیار راحت تر از آدامس‌های قدیمی تخریب می‌شود.

چسب ساخته شده از یک هیدروژل و پر شده با نانو ذرات می تواند برای ساخت چسب زخم هایی که در اثر تعرق جدا نمی شوند، مناسب باشد. این چسب ها می توانند به عنوان عامل رهایش دارو نیز عمل کنند.

این مواد پلیمری در صورت پاره شدن، به راحتی به درمان خودشان می پردازند و برای این کار هم تنها به ۳۰ دقیقه تابش اشعه ماوراء بنفش احتیاج دارند. این پلیمرها دارای حافظه بوده، شکل خودشان را قبل از آسیب به خاطر دارند و بعد از هرگونه آسیبی سعی می کنند دوباره به شکل قبلی برگردند