محققان دانشگاه تربیت مدرس در راستای کمک به مهار آلودگی صوتی، موفق به ساخت و بررسی جاذب‌های صوتی فرکانس پایین بر پایه مواد پلیمری شدند.

به گزارش سرویس پایان‌نامه خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، امروزه توسعه صنایع اگرچه شرایط راحتی و آسایش افراد را فراهم کرده ولیکن از سوی دیگر سبب بروز مشکلات و معضلات بسیاری نیز شده و به همراه خود بسیاری از عوامل زیان آور فیزیکی، شیمیایی و ارگونومیکی را که عامل بروز برخی از بیماریهای شغلی در شاغلین صنایع مختلف است به وجود آورده است.

دکتر زین العابدین قنبرزاده، دانش آموخته بهداشت حرفه‌یی دانشگاه تربیت مدرس با بیان این مطلب افزود: از عوامل زیان آور فیزیکی می‌توان به آلودگی صوتی ناشی از فعالیت‌های گوناگون صنعتی اشاره کرد. طبق آمار سازمان بهداشت جهانی تعداد افرادی که در سراسر دنیا دچار کاهش شنوایی شده‌اند از ۱۲۰ میلیون نفر در سال ۱۹۹۵ به ۲۵۰ میلیون نفر در سال ۲۰۰۴ افزایش یافته است. تحقیقات متعدد نشان داده است که تغییرات موقت و دائم آستانه شنوایی، ایجاد کری ادراکی و عصبی، ایجاد مشکلات روحی و روانی، تاثیر منفی و بازدارنده بر کارائی، افزایش ترشح هورمون‌های آدرنالین و نورآدرنالین در اثر تماس طولانی مدت فرد با عامل زیان آور از جمله اثرات سوء سر و صدا و علایم و عوارض حسی و ذهنی صدا بر شاغلین صنایع می‌باشد.

وی افزود: عوارض یاد شده از اثرات مشترک صداهای با فرکانس بالا، میانه و پایین می‌باشند. احساس وزوز کردن گوش‌ها، تحریک پذیری، خستگی، سردرد،‌ حالت تهوع، تاثیر بر ارتعاشات طبیعی اندام‌های مختلف بدن، اختلال در خواب و کاهش میزان آن، افزایش میزان ترشح هورمون کورتیزول، افزایش واکنش‌های استرس زا،‌ اختلالات تنفسی، ایجاد حالت اذیت و ناراحتی و اظهار شکایت و تاثیر در عملکرد مغزی ‌از جمله عوارض تماس با صداهای متعدد با فرکانس پایین موجود در صنایع و جامعه است.

پژوهشگر دانشگاه تربیت مدرس با بیان نمونه‌هایی در پیرامون ما گفت: به عنوان مثال می‌توان به سیستم‌های تهویه، تاسیسات شبکه‌های رایانه‌یی، کمپرسورها، اتاق‌های کنترل،‌موتورهای دیزل، محیط‌های کاری اداری، سر و صدای ناشی از ترافیک، پمپ‌ها و تلمبه خانه‌ها، ماشین‌های لباسشویی، مسیرهای انتقال لوله‌های فاضلاب، یخچال‌ها و … اشاره کرد که در ایجاد صدای با فرکانس‌های پایین نقش بسیار مهمی دارد؛ بنابراین توسعه ساخت جاذب‌های صوتی به عنوان یکی از ابزار ویژه در پیشبرد روش‌های کنترل آلودگی صوتی بسیار ضروری به نظر می رسد.

دکتر قنبرزاده در خصوص طرح تحقیقاتی خود که در قالب رساله دکتری وی انجام شده است، گفت: در این تحقیق بنا بر طرح آزمایشات در فاز ساخت، نمونه‌های جاذب صوتی در پنج گروه‌ با اجزای ترکیبی مواد پلیمری پلی اتیلن ترفتالات، پی استایرن، پلی پروپیلن، پلی اتیلن و الیاف پلی استر، با استفاده از مواد بسته بندی مواد غذایی با مش بندی‌های ۱ تا ۵ میلی متر و ۶ تا ۲۰ میلی مترو با درصدهای وزنی ۵۰ درصد به طور مساوی و همچنین از الیاف پلی استر به نسبت درصد وزنی ۵/۲ درصد مواد پلیمری (به منظور ایجاد استحکام مناسب) و با بکارگیری رزین‌های بر پایه پلی وینیل استات با درصد وزنی ۲۰ درصد مواد پلیمری ساخته شد.

وی افزود: نتایج حاصل از اندازه گیری درصد ضریب جذب صوت در نمونه‌های با ساختار ترکیبی گروه E، ضخامت ۱۰ سانتی متر و با مش بندی اجزا ترکیبی کوچکتر از ۱ میلی‌متر، نشانگر این مطلب است که میانگین درصد ضریب جذب صوت در فرکانس‌های پایین (۱۰۰ تا ۳۱۵ هرتز) از گروه مقایسه (پشم سنگ)بهتر و بین میانگین‌های درصد ضریب جذب صوتی اختلاف معناداری وجود دارد.

نتایج حاصل از تعیین مقاومت فشاری (تحمل نیروی بار) نمونه‌های گروه‌های ساختی پنجگانه، حاکی از این مطلب است که گروه جاذب‌های صوتی با ساختار ترکیبی TEP و SP و الیاف پلی استر دارای تحمل بار و نیروی بیشتری نسبت به سایر گروه‌های ساخته شده می‌باشند.

گفتنی است این پژوهش با راهنمایی دکتر علی خوانین در دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس انجام شده است.