مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری مشهد گفت: در حال حاضر در شهر مشهد کارخانههای بازیافت کاغذ، پلاستیک، پت، کود کمپوست، کودگرانوله گوگرددار، ورمی کمپوست، آسفالت، لاستیک و نیروگاه بیوگازسوز وجود دارد. علی نجفی با بیان این مطلب اظهار کرد: در راستای تکمیلسازی مجموعه کارخانه بازیافت مشهد تا بهمن ماه سال جاری کارخانه بازیافت پلیاستایرن(ظروف یکبار مصرف) نیز به بهرهبرداری خواهد رسید.
نجفی در خصوص ضرورت بازیافت ظروف یکبار مصرف بیان کرد: با توجه به اینکه ظروف یکبار مصرف به طبیعت خسارت زیادی وارد میکند بازیافت آن میتواند در مواد کامپوزیتی از جمله سپر ماشین استفاده شود.
نجفی ادامه داد: کارخانه بازیافت پلیاستایرن با ظرفیت بازیافت روزانه بیش از یک تن ظرف یک بارمصرف، دو محصول پرک و گرانول پی اس را تولید میکند.
مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری مشهد گفت: هم اکنون این ظروف در کارگاههای غیر بهداشتی، غیر مجاز و سنتی بازیافت میشود که خطرات زیادی را به همراه دارد.
وی بیان کرد: ضایعات پلیاستایرن مصرفی شامل ظروف یکبار مصرف و فوم (یونولیت) در قدیم به عنوان عایق در صنایع الکتریکی و لاستیک مصنوعی استفاده میشد.
مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری مشهد تصریح کرد: ارزانی و قالبپذیری خوب پلیاستایرن سبب شده که این پلیمر در بیشتر صنایع مانند صنایع تولید وسایل خانگی، صنایع غذایی، صنایع بستهبندی، صنایع تولید اسباب بازی و صنایع تولید عایق الکتریسته و عایق حرارت کاربرد داشته باشد.
وی ادامه داد: ساخت کارخانه پلیاستایرن، زمینه مشارکت بخش خصوصی را در فرآیند بازیافت فراهم کرده است و موجب افزایش ارزش افزوده میشود.
به گفته نجفی برای ساخت این کارخانه در بخش عمرانی با همکاری بخش خصوصی ۷۰۰ میلیون تومان اعتبار در نظر گرفته شده است.
مسوولان مضرات ظروف یکبارمصرف را اطلاعرسانی کنند
در ادامه کارشناس محیط زیست نیز با بیان اینکه ظروف پلاستیکی و پلیاستایرن دوستدار محیط زیست نیست، گفت: ظروف پلیاستایرن و پلیاتیلن که از آن به عنوان ظروف پلاستیکی یاد میشود، در طبیعت ماندگاری بالا دارند و تجزیه آنها سالها طول میکشد.
فاطمه دوستی ادامه داد: با توجه به مضر بودن این ظروف در حال حاضر مصرف ظروف پلاستیکی در بین شهروندان افزایش داشته است، به گونهای که مردم با حضور در طبیعت برای تفرج و تفریح از این ظروف استفاده و آنها را در طبیعت رها میکنند.
وی تصریح کرد: در کنار اینکه رهاسازی ظروف پلاستیکی در طبیعت خطراتی برای محیط زیست دارد منظره نازیبایی را نیز به وجود میآورد.
این کارشناس محیط زیست در خصوص خطرات رهاسازی ظروف یکبارمصرف و پلاستیکی در طبیعت، بیان کرد: مواد موجود در این ظروف پس از رهاسازی ریشه گیاهان را احاطه و مانع رسیدن آب و غذا میشود که این مهم خشکی گیاه را به دنبال دارد.
وی بیان کرد: در حال حاضر در برخی از کشورها برای جلوگیری از ازدیاد ظروف یکبارمصرف از کیسه های پارچهای استفاده میکنند.
دوستی عدم وجود تبلیغات برای مضربودن این ظروف را دیگر مشکل افزایش مصرف شهروندان در این زمینه دانست و ادامه داد: در حال حاضر بسیاری از شهروندان از مضرات استفاده از این ظروف و همچنین خطرات رهاسازی و دفن آن در طبیعت آگاه نیستند که در این بین باید مسوولان ذیربط حضوری پررنگ داشته باشند.
وی یکی از راههای بی خطرسازی این ظروف را بازیافت آن دانست و گفت: یکی از مزایای بازیافت این ظروف حل مشکل دپوی این پسماند است.
دوستی اضافه کرد: همچنین با توجه به اینکه با محدودیت منابع روبه روهستیم؛ بازیافت این ظروف در کنار اینکه به حل این مشکل کمک میکند میتواند در ایجاد منابع جدید و استفاده از آن در دیگر صنایع موثر باشد.
این کارشناس محیط زیست استفاده از پلاستیکهای زیست تجزیه پذیررا دیگر راه حل این معضل دانست و بیان کرد: پلاستیکهای زیست تجزیه پذیر پلاستیکهایی است که با پایه ذرت و دیگر مواد طبیعی مانند موم زنبور عسل ساخته میشود. وی ادامه داد: همچنین مدت ماندگاری این پلاستیکها در طبیعت ۹۰ روز است.
دوستی تصریح کرد: تولیدکنندگان ظروف پلاستیکی نیز به منظور جلوگیری از بروز مشکل در تولیدات خود میتوانند شیوههای سنتی را کنار بگذارند وصنعت خود را جایگزین کنند.