my
پژوهشگران دانشگاه تربیت مدرس با همکاری پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با استفاده از فناوری نانو موفق به بهبود پایداری حرارتی روغن پونه کوهی شدند که این موفقیت برای حفظ کیفیت فرآورده غذایی در دوره نگهداری بسیار مطلوب است.
بر اساس این گزارش، روغن‌ها مایعات روغنی آروماتیک و فراری هستند که از گیاهان به دست می‌آیند.
این روغن‌ها منابع غنی از ترکیبات فعال زیستی مثل ترپنوئیدها و اسیدهای فنولیک هستند که فعالیت ضدمیکروبی و ضدقارچی دارند. در بین انواع زیادی از روغن‌ها، روغن پونه کوهی به دلیل حضور دو ترکیب فنولی کاراوکرول و تیمول دارای فعالیت ضدمیکروبی است.
بنابر این گزارش، این روغن نیز همانند سایر روغن‌ها یک ترکیب فرار است که به آسانی در فرآوری مواد غذایی، فرمول‌بندی دارو و تهیه فیلم‌های ضدمیکروبی، در معرض حرارت، فشار، نور و یا اکسیژن تبخیر و یا تخریب می‌شود.
این گزارش حاکی است، به منظور غلبه بر حساسیت و بهبود پایداری ترکیبات زیست فعال در فرآوری و نگهداری، فناوری نوظهور نانوان کپسولیشن به تازگی در صنایع غذایی و دارویی به کار برده شده است.
همچنین برای این منظور روغن پونه کوهی با روش دو مرحله‌ای امولسیون روغن در آب و انعقاد یونی کیتوسان با تری پلی فسفات سدیم به داخل نانوذرات کیتوسان کپسوله شد و نانو ذرات به دست آمده دارای پخش منظم و شکل کروی بودند که به‌وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM و میکروسکوپ نیروی اتمی AFM مشاهده شدند.
شایان ذکر است، مهم‌ترین ویژگی کاربرد نانوذرات در تحقیق حاضر افزایش پایداری حرارتی روغن پونه کوهی بود. روغن پونه کوهی کپسوله نشده در دمای ۱۹۶ درجه سانتیگراد تخریب شد در حالی که با کمک نانوان کپسولیشن، تخریب روغن در دمای بین ۳۵۸-۳۴۴ درجه اتفاق افتاد.
گفتنی است، این پروژه در بسته‌بندی‌های ضدمیکروبی مواد غذایی به دلیل رهایش تدریجی روغن پونه کوهی از نانوذرات و به منظور کند کردن فساد میکروبی و اکسیداسیونی کاربرد دارد، به علاوه در بحث دارورسانی نیز می‌توان از نانوذرات کیتوسان برای رهایش کنترل شده مواد دارویی استفاده کرد.
