تبدیل زباله های خوراکی به پلاستیک های زیستی

محققان روش جدیدی که زباله‌های گیاهی را مستقیماً به پلاستیک‌های زیستی تبدیل می‌کند یافته‌اند که این مواد را بیشتر دوستدار محیط زیست کرده است. بنابراین، زباله‌های غذایی شما می‌تواند می‌تواند پاکت خرید خوار و بار بعدی شما باشد.

پلاستیک‌های زیستی حاضر از فرآیند مواد گیاهی برای تهیه مولکول‌های کوچک موسوم به مونومر و سپس اتصال آنها به همدیگر، تولید پلیمر و نهایتاً پلاستیک بوجود می آیند. اما، انتقاداتی به این مواد و محصولات با وجود زیست تخریب پذیری و دوستدار محیط زیست بودن آنها وجود دارد. ایلکر بایر در انستیتو فناوری ایتالیا- ژنو می‌گوید: فرآیند تولید پلاستیک‌های زیستی چند مرحله‌ای بوده و علاوه بر مصرف انرژی بالا، اغلب از حبوباتی مانند ذرت و سیب زمینی در تهیه آنها استفاده می‌شود که خود این گیاهاین می‌توانند به عنوان مواد غذایی مورد مصرف قرار گیرند.
اما ممکن است روش بهتری هم وجود داشته باشد. بایر و همکارانش که روی فرآیند تهیه سلفون سلولزی، مواد تشکیل دهنده دیواره سلولی گیاهان، از طریق حمام چند اسیدی و بازی مطالعه میکنند، کشف کردند که با حل کردن سلولز نخ و کنف در تری‌فلوئورواستیک‌اسید می‌توانند آنها را از حالت بلورین به حالت کاملا بینظم مناسب جهت قالبگیری پلاستیک بدون انجام فرآیند اضافی آماده کنند. ایشان با فرایند کردن زباله‌های گیاهی شامل پوست برنج، پوسته غلاف کاکائو، اسفناج و رشته‌های جعفری به بررسی کشف خود پرداختند.
به گفته بایر: “این قسمت از مواد نواحی‌ای هستند که ما تمایل به خوردن آنها نداریم و می‌توان به آسانی همه را می به پلاستیک‌های زیستی مفید با خواص پایه مواد اولیه تبدیل کرد: لاستیکی برای اسفناح و شیشه‌ای برای پوست برنج.” این محصولات جدید ترکیب متفاوتی از سفتی و کشش پذیری در مقایسه با پلاستیک‌های زیستی موجود و نوع تجاری از خود نشان می‌دهند. بطوریکه می‌توانند خواص گیاه منشا را از خود نشان دهند. برای مثال پلاستیک تهیه شده از جعفری می‌تواند خواص آنتی اکسیدانت و پلاستیک تهیه شده از دارچین خواص آنتی باکتریال از خود نشان دهد.
ایزابلا رادکا محقق دانشگاه ولورهامتون انگلیس نیز می‌گوید: ما زباله‌های زیادی تولید می‌کنیم که با توحه به خواص خوب مواد پلاستیکی می‌توانیم از آنها به صورت بهینه‌تر و مفیدتر استفاده کنیم.
پاول ماینز از کمپانی بیوم بایوپلاستیک در این‌باره می‌گوید: با توجه به اینکه نتایج کارهای آزمایشگاهی به راحتی توانایی تبدیل به مقیاس تجاری را ندارند و از طرف دیگر کیفیت زباله‌ها می‌تواند گوناگون باشد، به لحاظ اقتصادی به صرفه بودن این امر قابل تامل می‌باشد.