هنگامی که نانومیله‌های طلا در لفافه‌ای از لایه‌های پلمیری قرار گیرند، بهتر می‌توانند مولکول‌ها را گیراندازی کرده و آزادسازی کنند. این نتیجه جدید، که حاصل کار پژوهشگرانی از دانشگاه ایلینویز آمریکا است، می‌تواند برای تحویل داروی فعال‌شونده با نور مهم باشد.
بنابر تحقيقات انجام شده، مي‌توان از کپسول‌هاي ساخته شده از پلي‌روتاکسان‌ها در ساخت نوع جديدي از حامل‌هاي دارورساني کارا و با سميت پايين استفاده کرد.
محققان دانشگاه واشنگتن موفق شدند سامانه اي نوين جهت رهايش مقاديري کم از دارو در نقاط مشخصي از بدن طراحي کنند که کاربرد هاي زيادي از جمله کنترل تومورهاي سرطاني خواهد داشت. در این روش مقادير جزئي از دارو در يک نانوکپسول طلا قرار مي گيرد.
nonaburr ها ذرات پوشیده شده توسط تکه های پروتئینی کوچکی هستند که توانایی چسبیدن به دیواره رگهای آسیب دیده و آزاد سازی دارو را دارند. در این ذرات می توان با تغییر طول زنجیر پلیمری موجود در هسته، سرعت آزاد سازی دارو را کنترل نمود.
my
