کلمات کلیدی
یون
یک یونومر، همانطور که ممکن است از نامش حدس زده شود، پلیمری حاوی یون است. (یک یون، همانطور که احتمالاً به یاد میآورید اتمی است که دارای باری الکتریکی مثبت [+] یا منفی [-] است.) با وجود این، یک یونومر، چیزی فراتر از پلیمری با گروههای یونی است. ما یک پلیمر با گروههای یونی را یک پلیالکترولیت مینامیم. ولی یک یونومر، نوع خاصی از پلیالکترولیت است. قبل از هر چیز، یونومرها کوپلیمر هستند. آنها دارای دو نوع واحد تکراری هستند: واحدهای تکراری غیر یونی و مقدار کمی واحدهای تکراری یوندار. چقدر کم؟ گروههای یونی کمتر از %۱۵ پلیمر را تشکیل میدهند.
مثالی در رابطه با یک یونومر، پلی(اتیلن-کو-متاکریلیک اسید) است. این پلیمر، یک نمک روی یا سدیم (که یونها را فراهم میآورد) از کوپلیمرهای مشتق شده از اتیلن و متاکریلیک اسید به حساب میآید.
اگر میخواهید این کوپلیمر را در حالت ۳بعدی ببینید، اینجا کلیک کنید.
جاذبههای یونی شدیدی که به وجود میآیند، خواص پلیمر را تحت تأثیر قرار میدهند. در یک یونومر، زنجیرهای غیرقطبی با هم در دستههایی جای میگیرند و گروههای یونی قطبی به سوی هم جذب میشوند. این گروههای یونی تمایل دارند خودشان را تا حدی در کنارهها جمع کنند، ولی از آنجایی که آنها به زنجیرهای پلیمری متصل هستند، به راحتی قادر به انجام این کار نمیباشند. این امر به یونومرهای گرمانرم اجازه میدهد که همانند پلیمرهای شبکهای شده یا کوپلیمرهای قطعهای عمل کنند، به این شکل:
با این حال، یونومرها پلیمرهای شبکهای شده محسوب نمیشوند، و در حقیقت نوعی ترموپلاستیک به نام عامل ایجاد اتصال عرضی برگشتپذیر هستند. با حرارت دادن، گروههای یونی جاذبهی بین خود را از دست میدهند و زنجیرها آزادانه به اطراف حرکت میکنند. با افزایش تدریجی دما، زنجیرها سریع و سریعتر به اطراف حرکت میکنند و گروهها نمیتوانند در دستههای خود باقی بمانند.این پدیده، خواص یک الاستومر، و فرآیندپذیری یک پلیمر گرمانرم را به پلیمر میدهد. یونومرها گاهی اوقات با عنوان الاستومرهای گرمانرم شناخته میشوند.
تا اینجا ما فقط دربارهی آنچه که یونومرهای تصادفی نامیده میشود، صحبت کردیم. یک یونومر تصادفی، یونومری است که گروههای یونی در آن با یک توالی تصادفی به زنجیر اصلی متصل شدهاند. با وجود این، انواع دیگری از یونومرها نیز وجود دارند.
کاربرد دیگر یونومرها به عنوان یک غشاء نیمهتراوا است. یک غشاء نیمهتراوا مادهی نازکی است که به برخی مواد اجازهی عبور میدهد، و در عین حال به بقیه اجازهی خارج شدن نمیدهد. غشاهایی که از یونومرها تهیه میگردند، غشاهای یونگزین نامیده میشوند. این غشاهای یونگزین از طریق عبور دادن آب و نگهداری یونهای فلزی عمل میکنند.
یکی از کاربردهای غشاهای یونگزین در تصفیهی آب آشامیدنی است. غشاهای یونگزین مقادیر یونهای فلزی، مثل سرب، را که در پسماندهای آبی کاهش میدهند.شدن نمیر دااد را در داومر نیز وجود دارد.
با این روش، میزان یون موجود در آب تصفیه شده، حتی از مقادیر استاندارد تعیین شده توسط EPA (آژانس حفاظت محیط زیست) نیز کمتر خواهد بود. پلیمرها میتوانند کاری کنند تا جهان مکانی پاکیزهتر و بهتر شود. این غشاها همچنین میتوانند برای بازیابی فلزات گرانبها از محلولهای رقیق، جدا کردن فلز روی از پسماندهای نساجی، و شیرین کردن آب شور به کار گرفته شوند.
یک غشای یونگزین ویژه، یونومر پِرفلوئوروسولفونات است که دوپونت آن را نِیفیون نامگذاری کرده است. همهی یونومرهای پِرفلوئوروسولفونات، پایداری حرارتی و شیمیایی فوقالعاده، و توانایی جذب مقادیر باورنکردنی آب را دارند. غشاهای نِیفیون را میتوان به اشکال فیلم و لوله درآورد و در بسیاری از فرآیندهای خطرناک و خورنده به کار گرفت. برخی از چنین فرآیندهایی عبارتند از: تولید کلر، بازسازی اسیدهای مصرف شده، جداسازی در فرآیند شیمیایی، و نیز پیلهای سوختی و تجزیهی الکتریکی.
تو ایران چیزی بجای سورلین تولید میشه..که خاصیت های یونومری داشته باشه..اگه هست کد محصولشو بنویسید
جالب بود-سپاس